Terwijl ik mijn nieuwsbrief schrijf is het buiten net herfst.
Het regent, is grijs. De bladeren vallen van de bomen en heel soms komt er een zonnestraal door de wolken.
Binnen zit ik met een dikke trui achter mijn pc.
Ik hou van de herfst! Eigenlijk hou ik van elk seizoen.
De seizoenen die in elkaar overlopen. Soms duurt een seizoen wat langer en soms wat korter.
Zoals dit zomerseizoen. Voor ons gevoel zou hij wat langer mogen duren. We hebben niet echt het idee zomer te hebben gehad. De ene week 40 graden en de andere week kwam het met bakken uit de hemel.
7 september organiseerde ik voor het eerst mijn
One day retreat, samen met Barbara. Het was een geweldige dag. En hoewel het thema: water was, hadden we niet gerekend op water dat daadwerkelijk zou vallen uit de lucht.
Laat ik het zo zeggen: ik had er niet op gehoopt.
We zouden het water opgaan om te suppen en dan is een zonnetje toch het fijnst. Zaterdag zou het de slechtste dag worden. De gehele dag regen.
En dan…dan open je je ogen; de zon scheen met prachtige stralen door mijn raam. YES!!!
Kijkend op mijn weer-app zag ik dat het in de ochtend droog zou zijn en vanaf de middag regen. Barbara en ik hadden dezelfde gedachte: we passen ons plan aan, aan de app.
Zo zouden we met droog weer op de sup staan.
Terwijl we bezig waren met het klaarleggen van de sups, kregen we de ene bui na de andere op ons hoofd.
Uiteindelijk besloten we ons toch te houden aan het programma wat we in eerste instantie hadden bedacht.
Niks de boel omgooien, uit angst dat het anders misschien niet droog zou zijn.
We lieten het gaan en vertrouwde in de natuur. Zoals zij in elkaar overloopt, de een iets langer dan de ander.
En wat bleek: we konden het niet beter treffen. Bezig met het geven van onze Vinyasa yogales, hoorden we het buiten onweren en regenen. Ons besluit was toen al goed!
Daarna…het trok open. De blauwe lucht kwam tevoorschijn en de zon ging schijnen: Het weer nodigde ons uit het water op te gaan.
Het was gewoon warm!
De natuur valt niet te regelen. Het heeft zijn eigen tijd en ritme. (Spanda; genaamd in het Sanskriet).
Het weet precies wanneer wat goed is en laat zich niet leiden door de mens. De natuur staat altijd in zijn kracht.
Wanneer we dit ritme niet respecteren kunnen wij mensen uit balans raken. Juist wanneer we de schoonheid van de natuur ervaren, ontdekken we hiermee nieuwe krachten in onszelf.
Dus,…hou je aan je plan. Geef niet op!
Weet dat je mag vertrouwen op het ritme van de natuur. Ook al duurt het soms iets langer dan gehoopt of verwacht.
DE NATUUR HEEFT GEEN HAAST, en toch komt alles af.
Namaste,
Rinske