Afgelopen dinsdag was het dan officieel. Vanaf nu woon ik samen bij mijn lieve vriend en zijn meiden.
De periode hiernaartoe was een rollercoaster van drukte en emotie. Ik moest letterlijk ook wat loslaten.
Mijn veilige plek, daar waar ik 22 jaar ontzettend fijn heb gewoond. Waar ik gelukkig was en veel heb beleefd.
Nu is er een nieuwe fase aangebroken. 1 waar ik van droomde. Met elkaar gelukkig SAMENzijn, genieten en vooral veel mooie herinneringen maken. De tijd heeft mij opgeslokt met onder andere alles regelen. Ik had er licht over nagedacht, maar merkte dat alles bij elkaar me soms ook wel even wat kostte.
Zelf ben ik een regelneef en hou ik graag de dingen onder controle. Ik merkte ook dat ik naast dit echt van structuur houd. Dit geeft mij rust. Maar dit alles stond mij soms ook in de weg. Door soms zo rechtlijnig te kijken is er weinig ruimte voor wat anders. Daardoor overzie je het niet altijd en merkte ik dat het me soms te veel werd.
1 van mijn leerlingen schrijft met regelmaat ook nieuwsbrieven. Zijn thema was: “Even helemaal niets”.
Hoe heerlijk klinkt dat wanneer je in zo’n drukke periode zit. Gewoon even helemaal niets😊 Nu ging het er in dit stukje niet alleen over om te liggen op de bank? Maar vooral om mee te gaan met de flow. Het gaf aan dat wanneer we loslaten, innerlijke vrede een kans krijgt om zich uit te breiden. Gewoon even stil staan, loslaten en hierdoor ruimte creëren. Uiteindelijk werkt dat veel meer bevrijdend dan dat we alles maar onder controle willen houden.
Soms lopen dingen nu eenmaal even anders, dan we graag zouden willen. Mijn verleden heeft mij geleerd hoe hard de trein ook gaat, hoeveel dingen er ook ineens op je pad komen. Stel jezelf open, vertrouw en ontvang wat er gebeurt.
Ik zit nu heerlijk op mijn nieuwe plek, samen met Bikkel, en ben zielsgelukkig! Deze plek en mijn nieuwe gezin geven mij rust en balans en ik kijk uit naar al het moois wat gaat komen.
Namaste