Schrijf je nog wel eens nieuwsbrieven? Werd mij onlangs gevraagd.
Heel eerlijk, ik heb er de laatste periode zo weinig tijd voor gehad, dat het mij aan inspiratie ontbrak.
Wat is tijd?
“Tijd is relatief´, roept mijn vriend mij telkens.
En dat is ook zo.
We sluiten ons op door tijd.
Tijd te kort. Zat er in een dag maar meer uren.
Een week is zo voorbij. Alweer jarig, wat vliegt de tijd.
Zomaar wat termen die jij en ik regelmatig zeggen.
En wat als we nu eens helemaal niet zo op de tijd letten?
De dochter van mijn vriend vroeg mij laatst; “Rinske, kijk jij vaak op je klok? Leef jij op tijd?”
Ik antwoordde dat ik dat wel doe, maar heel soms ook niet.
Want hoe lekker is het om je horloge of de klok even buiten spel te zetten. Niet te zien hoe laat het is, maar gewoon de dag te beleven zoals hij komt. Eten wanneer je trek hebt en niet omdat het 10 uur is en het tijd is om een ontbijtje te nemen. Gewoon een boek pakken of een kop thee. Even zitten en niks doen. Niet bezig zijn met tijd, maar puur ZIJN in het nu.
Ik moet het ook nog steeds leren.
Geef mezelf vaak te weinig tijd om iets op zijn beloop te laten.
Want ik wil het graag af en het liefste nu in plaats van morgen. Hierdoor kom ik weleens tijd te kort en merk ik dat het niet ten goede komt van mijn gezondheid. Mijn rustmoment is dan de Yoga, de lessen die ik geef, waarin ik geef, maar ook mag ontvangen. Want als docent leer je ook altijd van je leerlingen, elke keer weer.
Laatst zei één van mijn leerlingen; “Pas je goed op jezelf?” Ik antwoordde stellig: “Ja.”
Maar is dat ja een echte JA? Zeggen we niet al heel snel, dat we goed op onszelf passen, terwijl we onze grenzen telkens verleggen?
In hoeverre luisteren we echt naar ons lichaam?
Het blijft lastig, ook als yoga docente, maar één ding weet ik wel, het brengt en geeft ons al zoveel meer omdat we practisen, elke dag/ week weer.
En is het gezegde niet: Oefening baart kunst?
In de yoga filosofie heb je de Yama’s en de Niyama’s.
Het zijn richtlijnen om de yoga te beoefenen.
Oefenen om uiteindelijk tot verlichting te komen.
We hoeven niet perfect te zijn. Het hoeft niet gelijk goed. Alles op zijn tijd, stapje voor stapje.
Geef jezelf die tijd en neem de tijd om daar te komen waar jij wilt zijn.
Ik weet zeker dat de tijd het ons zal leren, wanneer ook.
Namaste