Doorgaan…

We gaan door
We gaan door
We gaan door
Ook al weet ik niet waarom
Ook al weet ik niet waarvoor
We gaan door
We gaan door
We gaan door

Daar begon Youp van ´t Hek vrijdagavond zijn conference in Carré mee.
De één vind hem fantastisch en een ander gruwelt van hem.

Zelf kan ik altijd erg om hem lachen, maar deze avond was anders. 
Menig moment had ik een brok in mijn keel of liep er een traan langs mijn wang. De dingen die hij zei, raakte mij diep. Er waren stukken bij die gingen over de dood. Het moment die voor ons allemaal komen gaat, alleen niemand weet wanneer.
Ook al ben je ziek, de tijd, is ook dan onverwachts en soms te snel.

Voordat ik naar de voorstelling ging keek ik de herhaling van ´Over mijn Lijk´ een programma op NPO 1.
5 jonge mensen die lijden aan de ziekte kanker en weten dat ze doodgaan. De kracht die zij hebben om DOOR TE GAAN is zo sterk. Maar de ziekte overwint.

In deze aflevering overleed een prachtig jonge vrouw van 30 jaar jong. 
Zij had net 3 weken daarvoor haar verjaardag gevierd. De dood kwam onverwachts. Ze had zo gehoopt dat hij nog wat langer op zich liet wachten. Maar helaas. De tranen biggelden over mijn wangen toen ik dit fragment zag.

Haar laatste woorden, wat ze mee wilde geven aan de kijker, was: “LEEF NU! Doe datgene wat je wilt, wacht niet tot later. Want je weet nooit of die komt”.

En dan zit je ´s avonds in Carré en hoor je de woorden: We gaan door, We gaan door…
Voor mij was dit ook tweeledig. 

In het dagelijks leven gaan we namelijk altijd maar door. Soms tot ver over onze grenzen heen. We worden dan ‘gestraft’ met thuis zitten. Ons lichaam zegt: STOP. Dit is de negatieve versie van alsmaar DOORGAAN.

Maar tijdens deze voorstelling was het juist positief bedoeld. Je wilt wat bereiken, je wilt graag iets doen, je hart ligt ergens.
Maar iets houdt je tegen en waarvoor?Geef niet op, denk niet ik kan het niet. Juist wanneer je zo sterk van binnen voelt dat je deze weg moet gaan volgen:

Ga door, Ga door, ook al weet je niet waarom, ook al weet je niet waarvoor, maar ga door!

Ik dacht aan de mooie woorden van deze prachtige vrouw.  De kracht die zij had in het leven om DOOR te gaan. Haar positiviteit. Haar werd de vraag gesteld: “Ben je bang?” 
“Nee”, was daarop haar antwoord, “Ik heb uit het leven gehaald wat ik wilde.”

Wat kan ik hier verder nog op zeggen…

“Laten we dansen, laten we vrijen, laten we lachen en drinken vol vuur.
Lief hou me vast, want nu ben ik nog bij je. Tijd is toch geld, maar het leven is duur.”
(Songtekst *Niemand weet hoe laat het is* van Youp van ‘t Hek)

Youp sloot hier zijn voorstelling mee af.
En ik voor vandaag mijn nieuwsbrief.

Namaste